Ολυμπιακοί Αγώνες 2024: Το ντύσιμο των αθλητριών και η “έκθεση του σώματος”

Όταν οι γυναίκες αγωνίστηκαν για πρώτη φορά σε ολυμπιακά αγωνίσματα στίβου το 1928, φορούσαν φαρδιά μπλουζάκια και φαρδιά σορτς, τα οποία μερικές φορές έδεναν με ζώνη. Αυτές οι αεράτες, σαφώς μη αεροδυναμικές σιλουέτες δεν θα περνούσαν σήμερα (κυριολεκτικά), καθώς οι σύγχρονες γυναίκες σπρίντερ, εμποδίστριες και άλτριες σε μήκος φορούν στενά spandex και σορτς με ψηλό κόψιμο που υποτίθεται ότι μειώνουν την αντίσταση και τις τριβές.

Η πιο μεγάλη ώρα για τον Τεντόγλου: Τι ώρα και πού θα δείτε τον μεγάλο τελικό απόψε

Αλλά πόσο ψηλό κόψιμο είναι το πολύ ψηλό; Αυτό το ερώτημα ήρθε στην επιφάνεια, δυνατά, όταν η Nike αποκάλυψε τα ανδρικά και γυναικεία κιτ για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2024 στο Παρίσι σε μια εκδήλωση τον περασμένο Απρίλιο, και μια εικόνα δύο κουκλών δίπλα-δίπλα έγινε viral. Στα αριστερά, η ανδρική στολή περιλάμβανε ένα συνδυασμό μπλουζάκι και σορτς μεσαίου μήκους- στα δεξιά, ένα γυναικείο κορμάκι φαινόταν να υψώνεται σε επικίνδυνα ύψη, με στενό καβάλο και ορατά τα πλαστικά ηβικά οστά της κούκλας.

«Οι επαγγελματίες αθλήτριες θα πρέπει να μπορούν να αγωνίζονται χωρίς να αφιερώνουν φαιά ουσία στη συνεχή επαγρύπνηση για να μην αποκαλυφθεί το εφηβαίο ή στη νοητική γυμναστική του να έχεις εκτεθειμένο κάθε ευάλωτο κομμάτι του σώματός σου», έγραψε ως απάντηση η πρώην αθλήτρια στίβου των ΗΠΑ Lauren Fleshman σε ανάρτησή της στο Instagram, αναφέροντας «πατριαρχικές δυνάμεις» ως αιτία για τον σχεδιασμό του γυναικείου κιτ.

Άλλες αθλήτριες πήραν θέση, από την Αμερικανίδα αθλήτρια του άλματος εις μήκος Tara Davis-Woodhall, η οποία δήλωσε ότι το «hoo ha» της θα αποκαλυπτόταν στους αγώνες του Παρισιού, μέχρι την αθλήτρια του άλματος επί κοντώ Katie Moon, η οποία μοιράστηκε μια φωτογραφία της με το κιτ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και έγραψε ότι πίστευε ότι ήταν μάλλον θέμα της κούκλας.

Σε μια δήλωση που μοιράστηκε με το CNN τον Απρίλιο, η Nike τόνισε ότι το κορμάκι ήταν μόνο ένα από τα 50 συνολικά κομμάτια της συλλογής και, μάλιστα, η σπρίντερ Sha’Carri Richardson είχε παρουσιάσει ένα μοντελάκι με σορτσάκι στη διοργάνωση και ότι η προσαρμογή θα ήταν διαθέσιμη ανάλογα με τις ανάγκες. Το δελτίο Τύπου της συλλογής περιέγραφε μια διαδικασία διαβούλευσης με τους αθλητές για την κάλυψη των αναγκών τους, κάτι που εκπρόσωπος της USA Track and Field (USATF) αναγνώρισε ως ακριβές.

Παρόλα αυτά, κάποιοι μπορεί να προσέχουν τα επίμαχα σημεία καθώς οι αθλήτριες αγωνίζονται. Η διαμάχη ακολουθεί μια διαμαρτυρία που έγινε πρωτοσέλιδο στους Αγώνες του Τόκιο το 2020, όταν η γερμανική ομάδα ενόργανης γυμναστικής γυναικών απέρριψε τις στολές που θύμιζαν μπικίνι υπέρ της πληρέστερης κάλυψης, σε μια δήλωση κατά της σεξουαλικοποίησης στη γυμναστική, όπως δήλωσε τότε η Γερμανική Ομοσπονδία Γυμναστικής.

Λειτουργία και στυλ

Στον ολυμπιακό στίβο, δεν υπάρχουν πολλοί κανονισμοί όσον αφορά το τι μπορούν να φορούν οι αθλήτριες. Τα παπούτσια τους δεν μπορούν να παρέχουν αθέμιτο πλεονέκτημα και τα ρούχα τους πρέπει να είναι καθαρά και σχεδιασμένα και φορεμένα έτσι ώστε να μην είναι επιλήψιμα καθώς και αδιαφανή, σύμφωνα με το World Athletics, το διεθνές διοικητικό όργανο του στίβου. (Οι αθλητές μπορούν ακόμη και να τρέχουν ξυπόλυτοι, όπως έκανε ο νικητής Αιθίοπας μαραθωνοδρόμος Abebe Bikila το 1960).

Η intersex Αλγερινή μποξέρ Κελίφ σπάει τη σιωπή της: “Προσβάλει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια”

Οι άνδρες που αγωνίστηκαν για πρώτη φορά στα σύγχρονα ολυμπιακά αγωνίσματα στίβου το 1896 φορούσαν μακριά, ψηλόμεσα σορτς και μπλουζάκια με φλατ παπούτσια, πολύ πριν η βιομηχανία αθλητικών ειδών μεταμορφώσει τα υφάσματα για υψηλές επιδόσεις.

«Οι αθλητές δεν συνήθιζαν να φορούν αθλητικά ρούχα-τα ρούχα ήταν αρκετά κομψά», εξήγησε η Dobriana Gheneva, καθηγήτρια στο Fashion Institute of Technology στη Νέα Υόρκη και σχεδιάστρια ρούχων που έχει εργαστεί για τις Nike, The North Face και Reebok. «Με την πάροδο των δεκαετιών, τα ρούχα έγιναν όλο και πιο τεχνικά… και μερικές φορές αυτό σημαίνει προσθήκη υφάσματος, μερικές φορές σημαίνει εξάλειψη υφάσματος, για άνεση και ευκολία στην κίνηση».

Οι γυναίκες αθλήτριες φορούσαν απλά μπλουζάκια και σορτσάκια στον στίβο για δεκαετίες μόλις τους επετράπη να συμμετάσχουν στους Ολυμπιακούς Αγώνες, αλλά τη δεκαετία του 1960 τα υφάσματα έγιναν προοδευτικά πιο στενά και τα τελειώματα πιο κοντά.

Στη δεκαετία του 1980, τα σλιπ και τα μπικίνι έγιναν δημοφιλή, και σήμερα, τα στενά σορτς, τα κολάν, τα σλιπ, τα καλσόν, τα κορμάκια, τα γιλέκα, τα μπλουζάκια, τα crop tops και τα σλιπ από υφάσματα που απορροφούν τον ιδρώτα και αναπνέουν, όλα υπόσχονται μικρή αντίσταση και την ανάδειξη της μυϊκής σωματικής διάπλασης των δρομέων.

«Αν φαίνεσαι καλά, έχεις αυτοπεποίθηση και πιθανώς σε βοηθάει αρκετά στην απόδοση», δήλωσε η Gheneva.

Αυτό είναι ένα συναίσθημα που έγινε εμφανές μέσα από την εμβληματική μόδα και τα νύχια της ταχύτερης γυναίκας στον κόσμο, της Florence Griffith Joyner, και των διαδόχων της σήμερα, συμπεριλαμβανομένης της Richardson, η οποία έκανε την πρώτη της εμφάνιση σε Ολυμπιακούς Αγώνες.

«Είμαστε έτοιμες ό,τι κι αν συμβεί. Να δείχνουμε καλά, να αισθανόμαστε καλά, να κάνουμε καλά. Όλα αυτά σχετίζονται με την πνευματική πτυχή, τη συναισθηματική πτυχή και τελικά τη σωματική», δήλωσε στη Vogue για το εξώφυλλό της τον Ιούλιο.

Μερικές από τις πιο διάσημες εμφανίσεις της Griffith Joyner περιλαμβάνουν το κόκκινο και άσπρο κορμάκι με κουκούλα, ζώνη και ψηλό κόψιμο που φόρεσε για να κερδίσει πολλαπλά χρυσά μετάλλια το 1988, καθώς και τις ολόσωμες στολές που αργότερα μιμήθηκε η Serena Williams στο γήπεδο του τένις.

Το 2000, η αυστραλιανή δρομέας Cathy Freeman πήρε επίσης σημειώσεις από το στυλ της Flo-Jo όταν φόρεσε ένα πλήρως καλυπτικό, με κουκούλα Nike Swift Suit μια σημαντική απόκλιση από τις ανταγωνίστριές της, το οποίο λέγεται ότι μείωσε την αντίστασή της κατά 5-10%, γεγονός που ίσως συνέβαλε στη θριαμβευτική νίκη της στα 400 μέτρα.

«Ήταν ένα από τα πρώτα, αν όχι το πρώτο, ρούχο που δοκιμάστηκε σε αεροδυναμική σήραγγα», δήλωσε η Gheneva.

Αλλά το περισσότερο ύφασμα δεν έχει πιάσει από τότε για τις γυναίκες αθλήτριες στίβου, αντίθετα, έχει επικρατήσει η αντίθετη τάση. Και παρόλο που τα ψηλά κοψίματα μπορεί να είναι μια ώθηση αυτοπεποίθησης για τις αθλήτριες που βρίσκονται στο αποκορύφωμα της φυσικής τους κατάστασης, οι διαφορές από τα ανδρικά κιτ είναι εμφανείς.

Η Gheneva αναγνωρίζει ότι οι αθλητές πρέπει να έχουν επιλογές για το τι τους κάνει πιο άνετους, αλλά δήλωσε ότι τα σχέδια που αποκαλύπτουν το δέρμα μπορούν να περάσουν μια «λεπτή γραμμή». «Γιατί οι γυναικείες στολές πρέπει να είναι πιο αποκαλυπτικές από τις ανδρικές;» αναρωτήθηκε. «Θα έπρεπε να το έχουμε ξεπεράσει αυτό σε αυτό το σημείο».

Πηγή: pride.gr