Ποδαρικό από τα 14000 πόδια!

Στο κατώφλι της αλλαγής του χρόνου, αποχαιρετώντας το παλιο καλωσορίζοντας το νέο, ψάχνεις να βρεις τι είναι αυτό που θα σφράγιζε κατα κάποιο τρόπο αυτή την τελετουργική παράδοση – παραλαβή. Θέλεις να είναι ξεχωριστό, πέρα από τα συνηθισμένα, δυνατό για να κουβαλάς τη γεύση του αρκετό καιρό αλλά και κάτι τις τρελούτσικο βρε παιδί μου, έτσι, για να έχεις να λές και πόσο μουρλοκομείο είσαι!

Και όπως χαζεύεις στην οθόνη του υπολογιστή σου, βολεμένη στη πολυθρόνα σου, έχοντας αποδεχτεί ότι μάλλον εκεί θα την βγάλεις την αλλαγή του χρόνου, μια ανάρτηση κάλεσμα ανάβει φωτιές στη ψυχή σου και η καρδιά σου αρχίζει να χτυπά δυνατά!

“Άλμα tandem σε τιμή ευκαιρία, όποιος ενδιαφέρεται να στείλει inbox” Μμμ… ελεύθερη πτώση… και το μυαλό σου αρχίζει να σχηματίζει την εικόνα σου να πέφτει από την πόρτα του αεροπλάνου. Ξαφνικά το αίμα κυλά πιο γρηγορα και νιωθεις πως να το περιγράψω… ξαναμενη, αυτή είναι η λέξη!

Υπολογίζεις γρήγορα γρήγορα πόσα χρήματα σου έχουν απομείνει στον κουμπαρα, έχεις και κάποιο μικρό όριο στην πιστωτική για βενζίνες, βέβαια θα την βγάλεις σπαρτιάτικα την υπόλοιπη εβδομάδα αλλά δε βαριέσαι, τέτοιες ευκαιρίες δεν τις βρίσκεις κάθε μέρα λες και απαντάς στο inbox: Ναι ναι ναι !!!

Και την επόμενη έχεις φουλάρει βενζίνη και βρίσκεσαι στον δρόμο για τη Θήβα. Προορισμός το Skydive Athens, πρότυπο κέντρο αλεξιπτωτισμού αλλά και το μεγαλύτερο κέντρο ελεύθερης πτώσης στην Ελλάδα με πάνω από δέκα εκπαιδευτες.

Γνώριζα καιρό την ύπαρξη της σχολής αυτής στην Κωπαΐδα. Είχα διαβάσει άρθρα και είχα επισκεφθεί την σελίδα τους στο fb όταν ένας φίλος μου ανέβασε βιντεάκι από την δική του ελεύθερη πτώση. Μάλιστα είχα ενθουσιαστεί τόσο πολύ που κατι τέτοιο γίνεται στη χώρα μας που μου υποσχέθηκα ότι σίγουρα θα το δοκιμάσω. Όμως, όπως συμβαίνει, η καθημερινότητα με σκέπασε και σύντομα ξεχάστηκε η υπόσχεση.   

Αν είναι όμως κάτι να γίνει θα γίνει βρε παιδί μου. Και να που βρίσκομαι στην εθνική, έχοντας φορτώσει στο gps τη διαδρομή και προσπαθώ να συγκρατήσω τον εαυτό μου να μη πατά τόσο το γκάζι, μονολογώντας “…ας φτάσεις και λίγο αργότερα βρε κορίτσι μου, αύριο το πρωί είναι η πτώση, τι τσίτα είναι αυτή α πα παααα…” !

Το gps με έβγαλε καρφί στη πίστα, λίγο μετά το σούρουπο του Σαββάτου. Παρκάρω και κατευθύνομαι στη φωτισμένη αίθουσα. Η ατμόσφαιρα υπέροχη, τουλάχιστον εμένα έτσι μου φάνηκε, μέχρι την είσοδο του κτιρίου με καλωσόρισαν γλυκύτατοι τετραποδοι φίλοι με κουνιστές ουρές!

Μέσα στο κτίριο τα παιδιά παρακολουθούσαν στον προτζέκτορα βίντεο από τις πτώσεις της ημέρας και έκαναν σχόλια, παρατηρήσεις και πειράγματα ο ένας στον άλλον για το πως θα διορθώσουν τα λάθη τους για να βελτιώσουν την τεχνική τους. Το καλωσόρισμα τους εγκάρδιο. Βρε καλώς την! Τον βρήκες εύκολα τον δρόμο; Είσαι κουρασμένη; Να σε πάμε στο δωμάτιο σου να τακτοποιηθείς. Τι φωτεινά πλάσματα, τι καθαρά βλέμματα, τι ζεστά χαμόγελα είναι αυτά που αντικρίζω σκέφτηκα! Καλώς σας βρήκα παίδες, ναι θα ήθελα να μου δείξετε που θα απλώσω την αρίδα μου για το βράδυ χεχε!  

Κατευθυνθήκαμε σε ένα από τα λυόμενα σπιτάκια που υπάρχουν στον χώρο και λειτουργούν ως καταλύματα. Μέσα με υποδέχτηκε και η υπόλοιπη παρέα με τον ηθικό αυτουργό του παρορμητισμού μου! Ζεστή παρέα, ζεστή ατμόσφαιρα, φούρνος το δωματιάκι, με το κοντομάνικο τη βγάλαμε το βράδυ, με συζήτηση, γέλια και δυνατό beat απο τα ηχεία μέχρι να πέσουμε ξεροί για ύπνο.

Το πρωί σηκώθηκα πρώτη, χωρίς ξυπνητήρι, δεν έβλεπα την ώρα να πετάξω. Οι εγκαταστάσεις στο κέντρο σου παρέχουν τα πάντα, wc, καυτό νερο για ντουζάκι, καφέ, σνακ, σύνδεση στο ιντερνετ. Επίσης υπάρχει παιδική χαρά, τραμπολίνο αλλά και slackline.

Σύντομα ήρθε και η ώρα της πτώσης. Εγγραφή στην γραμματεία, πληρωμή και πλώρη για την αίθουσα εκμάθησης όπου σε παραλαμβάνει ο εκπαιδευτής για να σε προετοιμάσει! Ο εξοπλισμός σου παρέχεται εκεί, εσύ το μόνο που χρειάζεται να φοράς είναι άνετα αθλητικά ρούχα. Ο εκπαιδευτής εμφανώς με μεγάλη εμπειρία σε φροντίζει σαν παιδί του! Ναι δε κάνω πλάκα, σε προσέχει και σε προετοιμάζει με τέτοια φροντίδα που σχεδόν αμέσως νιώθεις μεγάλη εμπιστοσύνη σε αυτόν. Άλλωστε θα δέσεις την ζωή σου μαζί του πέφτοντας. Το άλμα της πίστης!

Πήραμε όλοι μαζί τον δρόμο για το αεροπλάνο, άρχισα σιγά σιγά να σοβαρεύω, “αν είναι να την κάνεις τώρα είναι η ευκαιρία”, είπα από μέσα μου, αλλά συνέχισα να προχωράω. Τα πειράγματα και τα γέλια έδιναν και έπαιρναν. Κάποιοι ήταν αθλητές που έκαναν την προπόνηση τους, άλλοι ερασιτέχνες που είχαν ξαναπέσει ενώ άλλοι πρωτάρηδες σαν κ εμένα. Το ζευγάρι μου προσπαθούσε να με κάνει να γελάσω. Είχα πάρει το σοβαρό μου ύφος, ούτε μειδιαμα δεν έσκαγε το χείλι μου.

Ανεβήκαμε και απογειωθηκαμε, ο εκπαιδευτής μου με ενημέρωνε για ότι συνέβαινε, πόσο ύψος παίρνουμε, πως θα κάνουμε την πτώση, γιατί κάποιοι πηδούν από πιο χαμηλό ύψος και συνεχώς μου μιλούσε και τσέκαρε αν είμαι καλά. Ώσπου ήρθε η ώρα. Πήραμε θέση και πριν το καταλάβω ήμουν στον αέρα! Η πίεση από την πτώση μεγάλη, τα πρώτα δευτερόλεπτα το μόνο που μου ερχόταν στο μυαλό ήταν “ωχ αμαν, ωχ αμαν, ωχ αμαν”. Επίσης δεν έβλεπα την τύφλα μου, καθώς ο μάλλινος λαιμός της μπλούζας μου καλυψε όλο το πρόσωπο και οι πρώτες στιγμες μου στον αέρα ήταν… τυφλές!!! Μέσα σε κλάσματα αποφάσισα να συμμαζέψω τον εαυτό μου και να δράσω για να απολαύσω τη πτώση. Σύνελθε είπα επιτακτικά μέσα μου και αρχισα να βοηθάω τον εκπαιδευτή μου που ήδη προσπαθούσε να τραβήξει το μάλλινο παραπέτασμα από το πρόσωπο μου. Γρήγορα και αποφασιστικά ξεπεράσαμε το μικρό αυτό εμπόδιο και ο τρόμος αμέσως μετατράπηκε σε απόλαυση. Τα λόγια είναι φτωχά για να περιγράψουν αυτό που νιώθεις εκεί ψηλά. Δέος, ενέργεια, ελευθερία, ένωση είναι λίγες μόνο λέξεις που μπορούν να σου δώσουν μια μικρή γεύση του τι νιώθεις εκεί πάνω. Μετά άνοιξε το αλεξίπτωτο και η πτώση έγινε πτήση. Είχα μαγευτεί από το σκηνικό που απλωνόταν κάτω από τα πόδια μου. Δε θα σου περιγράψω άλλο, πρέπει να το ζήσεις.

Και όπως όλα τα καλα πράγματα έτσι και αυτό τελείωσε γρήγορα! Η προσγειωση ήταν άψογη και αν εξαιρέσεις ένα μικρό βουλωματάκι στα αυτιά από την πίεση όλα τα υπόλοιπα ήταν στη θέση τους. Όλα; όχι όλα, η διάθεση ήταν ακόμα ψηλά, πολύ ψηλά!!! Εδώ που τα λέμε ακόμα ψηλά είναι και μάλλον δεν πρόκειται να πέσει γιατί αμέσως πήγα για το δεύτερο άλμα ενώ ήδη πήρα όλες τις απαραίτητες πληροφορίες για να περάσω και σχολείο, αμέ!

Το 2019 θα έχει πολύ ενδιαφέρον μου φαίνεται…

Καλή χρονιά σε όλους!

Της Εφης Ροκανά