Οι απαντήσεις για την πρώτη μέρα εξετάσεων των Πανελλαδικών

A.1.   Το διάβασμα είναι για τον συγγραφέα ενασχόληση μοναχική, δημιουργική, καθημερινή. Με την ανάγνωση ξαναγυρνά στην εφηβεία του και απορροφάται από το κείμενο. Η ουσιαστική ανάγνωση του δημιουργεί αίσθημα τρυφερότητας κι ασφάλειας. Νιώθει πως συζητά με τους δημιουργούς και μεταφέρεται μέσα από το κείμενο σε άλλες διαστάσεις χώρου και χρόνου.  Η λογοτεχνία λειτουργεί θεραπευτικά γι αυτόν καθώς με την αγνότητά της του δημιουργεί ηθικά αντισώματα και τον εμψυχώνει.

ΘΕΜΑ Β

Β. 1. Λάθος : προσωπικά το θεωρώ μια δημιουργική ενασχόληση.

Λάθος :  οι ώρες του διαβάσματος είναι διάσπαρτες.

Λάθος :  γράφει μες στη μνήμη του, γράφει με το χέρι του, γράφει με τα έργα του.

Λάθος : μέσα από την Ιστορία των επιστημών , οι σπουδαίοι.. ο καθένας με τον τρόπο   του, γράφουν.

Σωστό : θαυματουργή ίαση, γιατρεύουν την ψυχή ( κείμενο 1), το «γράφειν» … αποτελεί… παρηγοριά.

Β. 2.   α.    Ο σκοπός του συγγραφέα του κειμένου 1 είναι να ευαισθητοποιήσει στο θέμα της ανάγνωσης, γι αυτό χρησιμοποιεί την διπλή παύλα με θαυμαστικό – τι ειρωνεία!- για να κάνει ένα προσωπικό σχόλιο σχετικά με το χρόνο που «έκλεβε» στην εφηβεία του για διάβασμα και το χρόνο που θεωρεί ότι κερδίζει με την ανάγνωση στο παρόν. Το θαυμαστικό δηλώνει το θαυμασμό και την εκτίμησή του για το διάβασμα. Χρησιμοποιεί παράλληλα μονή παύλα  – το θυμάμαι ακόμη για να παραθέσει με έμφαση την ανάμνησή του από το διάβασμά του στην εφηβική του ηλικία.

Παράλληλα επιλέγει και σχήματα λόγου : α. μεταφορά : Να μπορείς να συγκεντρώνεσαι πάνω σε ένα κείμενο, να το αφουγκράζεσαι αλλά και να το κάνεις δικό σου». Με τον τρόπο αυτό δείχνει την σχέση που δημιουργεί με το κείμενο μέσω της ουσιαστικής ανάγνωσης και β . προσωποποίηση : αυτή η ουσιαστική ανάγνωση δεν έχει ανάγκη καμιάς επίδειξης… με την προσωποποίηση θέλει να αναδείξει  τη σημασία του διαβάσματος.

Β. 2.  β .  Γιατί όλοι αυτοί… εαυτό του;

Με την ερώτηση ο συγγραφέας επιτυγχάνει να μεταβεί ομαλά από το νόημα της προηγούμενης παραγράφου στο νόημα αυτής. Παράλληλα, προσελκύει την προσοχή του αναγνώστη και τον προετοιμάζει εμφατικά για την απάντηση που ακολουθεί στις επόμενες περιόδους και τέλος προσπαθεί να προβληματίσει τον αναγνώστη για τα αίτια που οδηγούν τους συγγραφείς να ασχοληθούν με το γράψιμο.

Β. 3.  Η Ιστορία ξεκινά από την ανακάλυψη της γραφής. Τα ανθρώπινα επιτεύγματα  καταγράφονται και διατηρούνται στην μνήμη  ανθρώπων και λαών. Άνθρωποι που έχουν καταφέρει σπουδαία πράγματα κι έχουν προσφέρει με την δράση τους στον πολιτισμό και την πρόοδο, εγγράφονται στην Ιστορία, νικούν το χρόνο και παραμένουν «ζωντανοί». Μέσα από τη συγγραφή διατηρούνται στη μνήμη μας μεγάλοι επιστήμονες, άγιοι, συγγραφείς, ποιητές, μυθιστοριογράφοι και ήρωες. Κι αυτή η μνήμη του μεγαλείου που έχει δημιουργήσει ο άνθρωπος αποτελεί το κίνητρο για τη συνεχή πρόοδό του.

ΘΕΜΑ Γ

Το ποίημα μιλά για το ρόλο που μπορεί να παίξει η ποίηση στη ζωή του ανθρώπου σε κάθε  κατάσταση ή περίσταση. Η  ποίηση είναι δίπλα στον άνθρωπο  και τον βοηθά να  κατανοήσει και να ερμηνεύσει αυτά που αντιμετωπίζει. Είναι δίπλα του μπροστά στο καινούργιο, στο αναπάντεχο, στο επαναλαμβανόμενο, όπως φαίνεται και από την επανάληψη της λέξης «τα πράγματα», σ΄ αυτό που ξεπουλιέται στην  κατάλληλη τιμή, σ΄ αυτό που ήταν εξ αρχής σαθρό, όπως φαίνεται και από τη μεταφορά: « για πράγματα που σάπισαν…». Η ποίηση είναι εκεί για να βοηθήσει τον άνθρωπο να καταλάβει την ίδια του τη ζωή, τις πράξεις και τα συναισθήματά του, τις ευθύνες και τις αστοχίες του, τα όνειρά του, τις διαψεύσεις και τις επιτυχίες του, γι αυτό και ο ποιητής χρησιμοποιεί β ενικό πρόσωπο καθώς αναφέρεται και στον ίδιο του τον εαυτό και σε κάθε άνθρωπο. Η ποίηση είναι ένας τρόπος για να κατανοήσει ο άνθρωπος καλύτερα τη ζωή και τον κόσμο του.

Η ποίηση για εμένα είναι καταφυγή, ίαση, θεραπεία. Όταν η ψυχή γεμίζει με τους φόβους της ζωής με το άγχος για τα πράγματα που δεν μπορώ να κατανοήσω ή να εξηγήσω, για ό,τι με πληγώνει ή ό, τι με ταλαιπωρεί η ποίηση είναι εκεί για να με ανακουφίσει, να με παρηγορήσει να μου δείξει πως υπάρχει ομορφιά, ελπίδα, δύναμη. Να με διδάξει πως –  ακόμα κι αν όλα φαίνονται τελειωμένα ή χαλασμένα ή σαπισμένα- υπάρχει ελπίδα και δύναμη και φως. Κι όταν χάσω το δρόμο μου ή τον εαυτό μου, να με βοηθήσει  να τον ξαναβρώ. Κι όταν αποθαρρυνθώ, να με ενθαρρύνει, να με οπλίζει κουράγιο . Κι όταν χάνω την πίστη μου στους ανθρώπους, να επανέρχομαι και να πιστεύω στην ανθρωπιά. Γιατί, η ποίηση για μένα μου θυμίζει πώς πρέπει να αγωνίζομαι κάθε μέρα να μην πάψω να είμαι άνθρωπος.

ΘΕΜΑ Δ

Α. ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΒΙΒΛΙΟ

• Διαρκής σχέση από την παιδική μου ηλικία. Από τα πρώτα παραμυθάκι που διάβαζα ως παιδί στα αναγνώσματα του Δημοτικού με τη βοήθεια των γονιών μου και μετά στο Γυμνάσιο με το μάθημα της Λογοτεχνίας που με βοήθησε να γνωρίσω σπουδαίους Έλληνες και ξένους συγγραφείς.
• Είναι το καταφύγιο, στις ώρες της σχόλης, πριν τον ύπνο και στις αργίες.
• Δυσκολία για διάβασμα στην Γ Λυκείου λόγω της έλλειψης ελεύθερου χρόνου και της μελέτης για τις Πανελλαδικές.

Β.  ΔΙΑΒΑΣΜΑ ΚΑΙ ΔΙΑΧΕΊΡΙΣΗ ΤΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

• Συνδυασμός τεχνολογίας και διαβάσματος ( διάβασμα ηλεκτρονικών βιβλίων)
• Διάβασμα στις αργίες και στις διακοπές.
• Σημαντικός ο χρόνος με τους φίλους και συνομηλίκους, συχνά περισσότερο από το διάβασμα.