Λέαινα υιοθέτησε νεογέννητη λεοπάρδαλη σε πάρκο της Ινδίας

Μία σπάνια περίπτωση υιοθεσίας ανάμεσα σε ζώα που ανταγωνίζονται για την τροφή και τον χώρο καταγράφηκε σε πάρκο της Ινδίας

Τα λιοντάρια και οι λεοπαρδάλεις, στο Εθνικό Πάρκο Gir της Ινδίας, συνήθως, δεν τα πηγαίνουν καλά μεταξύ τους. «Ανταγωνίζονται για τον χώρο και την τροφή», αναφέρει ο Stotra Chakrabarti, μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Πανεπιστήμιο της Μινεσότα που μελετά τη συμπεριφορά των ζώων.

Όμως, πριν από περίπου έναν χρόνο περίπου, μια νεαρή λέαινα εξέπληξε την επιστημονική κοινότητα όταν υιοθέτησε μία νεογέννητη αρσενική λεοπάρδαλη. Η λέαινα υιοθέτησε το δύο μηνών ζώο και πέρασε τις επόμενες εβδομάδες φροντίζοντάς το και θηλάζοντάς το ώσπου πέθανε. Η ίδια αντιμετώπισε τη λεοπάρδαλη σαν να ήταν ένα από τα βιολογικά της παιδιά, με τα οποία, το νέο μέλος της οικογένειας, είχε περίπου την ίδια ηλικία.

Πρόκειται για μία σπάνια περίπτωση υιοθεσίας στην άγρια φύση και η μοναδική καταγεγραμμένη ανάμεσα σε ζώα που είναι ισχυροί ανταγωνιστές, ανάφερε ο Chakrabarti.  

Για την υπόθεση υπήρξε, την προηγούμενη εβδομάδα, δημοσίευση στο περιοδικό Ecosphere. Οι συγγραφείς του άρθρου, ανάμεσά τους και αξιωματούχοι του πάρκου, αναφέρουν ότι η ετερόκλητη ομάδα έγινε για πρώτη φορά αντιληπτή τον Δεκέμβριο του 2018 δίπλα σε μία αντιλόπη που μόλις είχε σκοτωθεί. Για τον επόμενο ενάμιση μήνα το προσωπικό του Εθνικού Πάρκου Gir παρακολουθούσαν τη λέαινα, τα δύο βιολογικά παιδιά της και την υιοθετημένη λεοπάρδαλη.

«Η λέαινα το φρόντιζε σα να δικό της» ανέφερε ο Chakrabarti προσθέτοντας πως το θήλαζε και μοιραζόταν μαζί του την τροφή που κυνηγούσε. Και τα δύο αδέρφια του όμως υποδέχθηκαν τη λεοπάρδαλη θετικά, έπαιζαν μαζί της και σε κάποιες φάσεις την ακολουθούσαν όταν σκαρφάλωνε στα δέντρα.

Ο Chakrabarti μελετά πολλά χρόνια τη συμπεριφορά των λιονταριών στο πάρκο και χαρακτηρίζει το συγκεκριμένο περιστατικό το πιο ενδιαφέρον από όλα. Παράλληλα σημειώνει ότι συνάδελφοί του, που συμμετέχουν σε πρόγραμμα για το ασιατικό λιοντάρι στην Ινδία, δεν έχουν δει ποτέ κάτι τέτοιο.

Σε αντίθεση με τα αφρικανικά λιοντάρια, τα ασιατικά λιοντάρια ζουν σε μικρές, ομάδες που διαχωρίζονται με κριτήριο το φύλο. Μετά τη γέννηση, οι λέαινες διαχωρίζονται συχνά από το υπόλοιπο κοπάδι και μεγαλώνουν μόνες τους τα παιδιά τους. 

Αν οικογένεια που δημιουργήθηκε στο Εθνικό Πάρκο Gir της Ινδίας αλληλεπιδρούσε περισσότερο με άλλα ενήλικα λιοντάρια η «απάτη» ίσως να είχε αποκαλυφθεί.  

Ωστόσο, μετά από περίπου 45 ημέρες, οι υπεύθυνοι του πάρκου βρήκαν νεκρή τη νεαρή λεοπάρδαλη. Η νεκροψία έδειξε ότι ο θάνατός της οφείλεται σε κήλη που είχε από τη γέννησή της. «Θα ήταν φανταστικό να βλέπαμε πώς θα εξελισσόταν. Αλλά κάτι τέτοιο δε συνέβη», ανέφερε ο Chakrabarti.    

Άλλες περιπτώσεις υιοθεσίας   

Παρότι σπάνια δεν είναι η μόνη περίπτωση όπου άγρια ζώα υιοθετούν νεογέννητα διαφορετικού είδους. Το 2004 μία ομάδα πιθήκων υιοθέτησε ένα μάρμοζετ. Δέκα χρόνια μετά, μία οικογένεια ρινοδέλφινων πήρε υπό την προστασία της μία πεπονοκέφαλη φάλαινα η οποία έμαθε να πηδάει έξω από το νερό όπως και τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας. Και στις τρεις περιπτώσεις μία μητέρα που θήλαζε έφερε τα νέα μέλη στην οικογένεια, αναφέρει η Patrícia Izar, καθηγήτρια στο πανεπιστήμιο του Σάο Πάολο που μελέτησε την πρώτη περίπτωση.   

Παρά το γεγονός ότι η υιοθεσία εξακολουθεί να προβληματίζει τους επιστήμονες υποδηλώνει, παράλληλα, τις ομοιότητες ανάμεσα στα νεογέννητα αιλουροειδή. Μέχρι την ενηλικίωση τους, τόσο τα λιοντάρια όσο και οι λεοπαρδάλεις, παίζουν και ζητούν τροφή με παρόμοιους τρόπους, αναφέρει ο Chakrabarti. Για την λέαινα τα χαρακτηριστικά αυτά ίσως αποδείχθηκαν ισχυρότερα από τις διαφορές στη μυρωδιά, στο μέγεθος και στην εμφάνιση.

Πηγή: www.lifo.gr