Connect with us

EDITOR

Ερμηνεία που συγκινεί: H Ιφιγένεια τραγουδά «Το Κόκκινο Ποτάμι» στα Ποντιακά!

Published

on

Ερμηνεία που συγκινεί από την Ιφιγένεια

Ερμηνεία που συγκινεί «Το Κόκκινο Ποτάμι» στα Ποντιακά!

Ερμηνεία που συγκινεί «Το Κόκκινο Ποτάμι» στα Ποντιακά!

Πρόκειται για ένα cover του τραγουδιού του Χρήστου Παπαδόπουλου που ακούγεται στη σειρά, με τους στίχους στην ποντιακή διάλεκτο που έγραψε ο Γιώργος Ν. Θεοδωρίδης (Κύλκος), και πρωτοερμήνευσε η Μαρία Πεΐδη.
Η ίδια η Ιφιγένεια σε ανάρτηση της στα social media λέει χαρακτηριστικά:
Η αγάπη μου για την Ποντιακή μουσική με οδήγησε αυτή τη φορά να ερμηνεύσω το τραγούδι «Το Κόκκινο Ποτάμι» στην ποντιακή διάλεκτο.
Μια αναφορά στα δύσκολα χρόνια του διωγμού των Ελλήνων του Πόντου.
Ευχαριστώ τον συνθέτη Χρήστο Παπαδόπουλο καθώς και τον στιχουρχό Γιώργο Ν. Θεοδωρίδη [Κύλκος] για την άδεια κυκλοφορίας αυτής της διασκευής.
Μουσική Χρήστος Παπαδόπουλος
Στίχοι Γιώργος Ν. Θεοδωρίδης [Κύλκος]
Κιθάρα :Νίκος Κουσβίδης
Πλήκτρα: Ιωσήφ Χυδήρογλου
Ποντιακή Λύρα : Γιώργος Παπαδόπουλος
Φλογέρα : Tigran Sargsyan
Eνορχήστρωση: Νίκος Κουσβίδης
Mixing – Mastering :Ιωσήφ Χυδήρογλου (DotWav Studio)
Διασκευή – Παραγωγή :Kώστας Γοντικάκης
Σκηνοθεσία – Μοντάζ : Kώστας Γοντικάκης
Camera Operator : Alex Theodorou
Δείτε το & ακούστε το στο video που ακολουθεί:

Στίχοι:

Ο ουρανόν ελιβωσεν, σην ποραν κι αφήνω σεν, το ποτάμ’ ετρανινεν,
η εγάπ λιμάνιν εν.
Α’σην Μιλητον, α’ σο ογδοον αιών, ιασωνες μ’αργων, έφταν Κολχίδας.
Και ο αξενον, έντον Εύξεινος, Πόντος ξακουστός, τη Ιωνίας.
Με χρονέ καιρούς, αλλόξενους λαούς, ομάλα ειρηνικά, φίλους σ’εποίκες,
τ’ αρχαία ελλενικά, π’εντάν ποντιακά, γενεάν τη γενεάν, βεσιέτ εφήκες.
Η αγάπης ψυμ μονοφτέρουγο πουλι ‘μ, η σεβντά τεμόν ένα βήμα α σον κρεμόν.
Ο ουρανόν ελίβωσεν, σην ποράν κι αφήνω σεν, το ποτάμ’ ετράνινεν,
η εγάπ λιμάνιν εν.
Σ’οθωμανικά, χρόνια σον ζυγόν, ειχαμ’ οδηγόν, τα γονικά μουν,
με βαρύ σταυρόν, σε θανήν λευκόν, άμον τον Χριστόν, ο Γολγοθάς μουν. Γενοκτόνησαν, μα κ’ επόρεσαν, ν’αφανιζνε μας, απον τον κόσμον,
έκαψαν σχολεία, μονάς κ’εκκλησιας, πόλεις και χωριά, σε ουλ τον πόντον.
Η αγάπης ψυμ μονοφτέρουγο πουλι ‘μ, η σεβντά τεμόν ένα βήμα α σον κρεμόν.
Ο ουρανόν ελίβωσεν, σην ποράν κι αφήνω σεν, το ποτάμ’ ετράνινεν,
η εγάπ λιμάνιν εν.

Ελεύθερη Απόδοση Στα Νεοελληνικά

Το Κόκκινο Ποτάμι (Ελεύθερη Απόδοση στα Ελληνικά) Γιώργος Ν. Θεοδωρίδης – (Κύλκος)
Σωτηρία, δι’ Αυτοθυσίας, η Αγάπη (το Μέλλον)
Ο ουρανός συννέφιασε , μα εγώ στην μπόρα του δεν θα σ’ εγκαταλείψω!
Το ποτάμι (η βαρβαρότα) μεγάλωσε , μα η αγάπη είναι λιμάνι
Από την Μίλητο, στον όγδοο (π.Χ) αιώνα, (νέοι) Ιάσωνες με Αργώ, δημιουργούν (νέες) Κολχίδες – (αποικίες)
και έτσι ο Άξενος, έγινε Εύξεινος, Πόντος (θάλασσα) ξακουστός, της Ιωνίας
Με το πέρασμα χρόνων, αλλοεθνείς – εχθρικούς λαούς, ομαλά και ειρηνικά, τους έκανες φίλιους (συνυπήρχες),
τ’ αρχαία ελληνικά, που εξέλιξες (γλωσσικά) σε ποντιακά (διαλεκτικά), από γενιά σε γενιά, μας άφησες παρακαταθήκη (μέχρι σήμερα)
Η αγάπη σου ψυχή μου (για μένα), είναι σαν μονοφτέρυγο (πληγωμένο) πουλί και ο έρωτάς μου (για σένα) ένα βήμα πριν τον γκρεμό…
Ο ουρανός (το μέλλον μας) συννέφιασε (είναι δυσοίωνο), μα εγώ στην (αναμενόμενη) μπόρα του δεν θα σ’ εγκαταλείψω!
Το ποτάμι (η βαρβαρότητα) μεγάλωσε (κορυφώθηκε), μα η αγάπη (αιώνια) είναι λιμάνι (σωτηρία)
Στην Οθωμανική περίοδο, χρόνια υπόδουλοι, είχαμε (φάρο) οδηγό, τους προγόνους μας,
με βαρύ Σταυρό (βασανιστήρια), σε θάνατο λευκό (πορείες θανάτου), σαν τα πάθη του Χριστού, ο Γολγοθάς μας (η επιβίωση).
Μας γενοκτόνησαν, μα δεν μπόρεσαν, να μας εξαφανίσουν, από αυτόν τον κόσμο, έκαψαν τα σχολειά μας, τις μονές και τις εκκλησίες, τις πόλεις και τα χωριά μας, σε όλον τον Πόντο.
Η αγάπη σου ψυχή μου (για μένα), είναι σαν μονοφτέρυγο (πληγωμένο) πουλί και ο έρωτάς μου (για σένα) ένα βήμα πριν τον γκρεμό…
Ο ουρανός (το μέλλον μας) συννέφιασε (είναι δυσοίωνο), μα εγώ στην (αναμενόμενη) μπόρα του δεν θα σ’ εγκαταλείψω
Το ποτάμι (η βαρβαρότητα) μεγάλωσε (κορυφώθηκε), μα η αγάπη (αιώνια) είναι λιμάνι (σωτηρία) Στην Οθωμανική περίοδο, χρόνια υπόδουλοι, είχαμε (φάρο) οδηγό, τους προγόνους μας, με βαρύ Σταυρό (βασανιστήρια), σε θάνατο λευκό (πορείες θανάτου), σαν τα πάθη του Χριστού, ο Γολγοθάς μας (η επιβίωση).
Μας γενοκτόνησαν, μα δεν μπόρεσαν, να μας εξαφανίσουν, από αυτόν τον κόσμο, έκαψαν τα σχολειά μας, τις μονές και τις εκκλησίες, τις πόλεις και τα χωριά μας, σε όλον τον Πόντο.

Continue Reading




Δημοφιλέστερα

2741076901 | info@mypressnet.gr


Copyright © 2022.Powered by Mindlabz