ΠΙΝΟΚΙΟ: Ο πιο διάσημος και…γλυκός ψεύτης του κόσμου!

Έχουν την…τιμητική τους σήμερα! Το έθιμο θέλει να λέμε ψέματα με δυο εκδοχές να επικρατούν για το πώς προέκυψε αυτή η παράδοση, η μια έρχεται από  τη Γαλλία του 16ου αιώνα εκεί όπου μέχρι το 1564, η Πρωτοχρονιά για τους Γάλλους γιορταζόταν από τις 25 Μαρτίου έως την 1η Απριλίου. Το 1564, όμως, η Γαλλία πέρασε στο Γρηγοριανό Ημερολόγιο και ξεκίνησε να γιορτάζει το νέο έτος την 1η Ιανουαρίου. Ένα τμήμα του πληθυσμού όμως δεν αντιλήφθηκε την αλλαγή και συνέχισε να γιορτάζει την Πρωτοχρονιά την Πρωταπριλιά. Οι υπόλοιποι, πιο… προχωρημένοι, τούς χαρακτήριζαν “April Fools” (“Οι κουτοί του Απριλίου”) και τούς προσέφεραν δήθεν δώρα και περιπαικτικές ευχές. Μια από τις φάρσες της Πρωταπριλιάς ήταν να τους κολλάνε μικρά ψαράκια -άλλες φορές χάρτινα ψάρια- στην πλάτη, πάνω από τα ρούχα. Ήταν τα “April’s Fish” (τα ψάρια του Απριλίου), που συμβόλιζαν ότι ο συγκεκριμένος άνθρωπος είναι «εύκολη ψαριά», εύπιστος και αφελής.

Η δεύτερη εκδοχή λέει πως το έθιμο ξεκίνησε από τους Κέλτες, λαό  της βορειοδυτικής Ευρώπης, οι οποίοι ήταν  δεινοί ψαράδες. Η εποχή του ψαρέματος ξεκινούσε την 1η Απριλίου. Όσο καλοί ψαράδες όμως και να ήταν, την εποχή αυτή του χρόνου τα ψάρια πιάνονται δύσκολα. Έτσι και αυτοί, όπως προστάζει ο “κώδικας δεοντολογίας” των ψαράδων όλων των εποχών, έλεγαν ψέματα σχετικά με τα πόσα ψάρια είχαν πιάσει. Αυτή η συνήθεια έγινε, με το πέρασμα του χρόνου, έθιμο.

Η Ιστορία του ΠΙΝΟΚΙΟ 

Ο Πινόκιοείναι ένας φανταστικός χαρακτήρας που πρωτοεμφανίστηκε το 1883, ως κεντρικός ήρωας στο ιταλικό παραμύθι «Οι Περιπέτειες του Πινόκιο» (ιταλ.:Le Avventure di Pinocchio) του Κάρλο Κολόντι, και έχει από τότε εμφανιστεί σε πολλές προσαρμογές της ιστορίας. Σκαλισμένος από τον ξυλογλύπτη Τζεπέτο σε ένα μικρό ιταλικό χωριό, ο Πινόκιο δημιουργήθηκε ως ξύλινη μαριονέτα, αλλά ονειρεύτηκε να γίνει πραγματικό αγόρι.

Ο Πινόκιο χρησιμοποιείται συχνά ως όρος για να περιγράψει κάποιον ο οποίος είναι επιρρεπής στα ψέματα, την μυθοπλασία και την υπερβολή.

Ο Πινόκιο είναι γνωστός για το γεγονός κατά το οποίο η μύτη του μακραίνει όταν είναι υπο την επήρεια του άγχους  αλλά κυρίως όταν λέει ψέματα. Τα ρούχα του είναι φτιαγμένα από λουλουδιασμένο χαρτί, τα παπούτσια του από ξύλο και το καπέλο του από ψωμί . Το ιταλικό όνομα του Πινόκιο φαίνεται να προέρχεται από την ιταλική λέξη pino που σημαίνει πεύκο. Ωστόσο, στο βιβλίο ξεκάθαρα αναφέρεται πως ο Πινόκιο είναι φτιαγμένος από ξύλο κερασιάς. Στην πραγματικότητα το όνομα προέρχεται από ένα ψευδώνυμο, καθώς ο Τζεπέτο πικρόχολα του έδωσε το όνομα ως ένας οιωνός καλής τύχης:«Ho conosciuto una famiglia intera di Pinocchi […] e tutti se la passavano bene. Il più ricco di loro chiedeva l’elemosina»(Κεφάλαιο 1) (Γνωρίζω όλη την οικογένεια Πινόκιο […] και όλοι τους τα καταφέρανε καλά. Ο πλουσιότερος ζητιάνεψε.). Το επίθετο μπορεί να προέρχεται από την ιταλική λέξη nocchio (κόμβος ξύλου).

Στο διάβα των αιώνων ταξίδεψε ατόφια η αναφορά στη μύτη του Πινόκιο την οποίαν επικαλούμαστε κάθε φορά που θεωρούμε πως κάποιος μας λέει ψέμματα!