Στη Βουλή σήμερα η σύμβαση για την Διώρυγα Κορίνθου – Παρέμβαση του ΣΥΡΙΖΑ Κορινθίας

Έρχεται στην Βουλή για έγκριση η σύμβαση του υπουργείου Υποδομών με την εταιρεία ΑΚΤΩΡ για την διώρυγα της Κορίνθου. Μία σύμβαση με προϋπολογισμό ύψους 30 (κατ άλλους 32) εκατομμυρίων ευρώ, για την αποκατάσταση των προβλημάτων που προκαλούν τις καταπτώσεις, οι οποίες σημειώνονται από το 2020.

Καταρχήν «μπράβο» στην κυβέρνηση, που -ύστερα από δύο χρόνια με κλειστή την Διώρυγα κι ενώ η ΑΕΔΙΚ έχει τιναχτεί οικονομικά στον αέρα- κατάφερε να ολοκληρώσει τον διαγωνισμό και να ξεκινήσει τις εργασίες. Αν λάβουμε υπ’ όψιν και τον χρόνο που θα χρειαστεί για να ολοκληρωθούν αυτές οι εργασίες, η Διώρυγα θα συμπληρώσει πάνω από τρία χρόνια εκτός λειτουργίας. Προφανώς θέλει και το επιτελικό κράτος τον χρόνο του…

Υπάρχει, όμως, και ένα άλλο ζήτημα, αξίας περίπου 21-23 εκατομμυρίων ευρώ, που μας απασχολεί. Τον περασμένο Ιανουάριο (2021) τόσο ο κ. Ταγαράς, όσο και ο κ. Δήμας δήλωναν πως το έργο της αποκατάστασης των κρηπιδωμάτων θα έφτανε τα 9 εκατομμύρια. Δύο μήνες μετά, τον Απρίλιο, κατά την επίσκεψη του Πρωθυπουργού στην Διώρυγα, ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης επιβεβαίωσε αυτό το νούμερο. Τώρα διαβάζουμε ότι τελικά η σύμβαση με τον Άκτωρ θα φτάσει τα 30 (κατ’ άλλους τα 32) εκατομμύρια.

(Θαύμα! Θαύμα! Όπως σχολίαζε καίρια κάποτε ο αείμνηστος Γιάννης Ιωάννου…)

Μήπως, λοιπόν, οι συντοπίτες μας υπουργοί -ή έστω η σύμβουλος (sic) του Πρωθυπουργού- μπορούν να μας ενημερώσουν πώς φτάσαμε σε αύξηση 250%, μέσα σε λίγους μήνες; Πώς γίνεται να πραγματοποιούνται τέσσερις συσκέψεις υπό τον κ. Ταγαρά στα γραφεία της ΑΕΔΙΚ, να γίνονται μελέτες που να δείχνουν ποιο είναι το πρόβλημα, αυτό το πρόβλημα να κοστολογείται 9 εκατ. ευρώ, να ανακοινώνεται ο προϋπολογισμός του έργου από τον ίδιο τον πρωθυπουργό και όλα αυτά μέσα σε εννιά μήνες να πετάγονται στα σκουπίδια και να γίνονται νέες μελέτες και νέοι προϋπολογισμοί που εξακοντίζουν το κόστος;

Γιατί, εντάξει, από τη μια μεριά, «λεφτά υπάρχουν». Αλλά από την άλλη, «τα πεντοχίλιαρα δεν είναι πετσετάκια».

Υ.Γ. Εδώ και 27 μήνες (ολογράφως εικοσιεπτά μήνες!!!), από τον Νοέμβριο του 2019, η μία από τις δύο βυθιζόμενες γέφυρες στα Ίσθμια παραμένει κλειστή, καθώς δεν έχει γίνει ακόμα εφικτή η αποκατάστασή της. Αν το να αποκατασταθεί μια απλή γέφυρα παίρνει 27 μήνες, ούτε που θέλουμε να φανταστούμε πόσο θα χρειαστεί να αποκατασταθεί η διώρυγα στο σύνολό της…